Brief voor Kim Jong-Un

Hoi Jong-Un,

Hopelijk vind je het goed dat ik je bij je voornaam noem en 'je' zeg inplaats van 'u'. Tegen Putin zeg ik altijd 'u' maar hij is twee keer zo oud als mij en wij schelen nog niet eens 4 jaar dus vandaar.

Ik hoorde geruchten over dat je in een coma ligt dus of dit bericht je ooit zal bereiken weet ik niet maar mocht je het niet redden dan stuur ik hem wel naar je zus. Het ziet ernaar uit dat je flink te grazen bent genomen door die schijnheilige Amerikanen kerel. Ben je daarom zoveel gaan eten, drinken en roken, omdat je er liever niet meer wilde zijn maar jezelf ook niet wilde laten kennen door zelfmoord te plegen? Dat zou ik namelijk best kunnen begrijpen nu ik zelf ook met die irritante trolletjes te maken heb.  

Of hadden die Amerikanen met hun films je ervan overtuigd dat je net zo'n zware stem als je opa zou kunnen krijgen als je je hersenen maar genoeg vergiftigd met sterke drank en sigaretten? Het zal vast niet meevallen om altijd maar in de schaduw te moeten lopen van zo'n imposante gozer en constant vergeleken te worden. Ik kan me goed voorstellen dat je ondanks je machtige positie daardoor toch vaak een beetje onzeker bent over wat ze van je denken.

Ikzelf voel me vaak heel onzeker maar dat is niet iets waar ik me voor schaam, al kost het soms wel wat moeite om het toe te kunnen geven. Waarom ik dat latig vind snap ik eigenlijk nogsteeds niet want ik heb namelijk meer respect voor mensen die verlegen zijn dan voor blaaskaken die alles altijd beter denken te weten en daardoor vaak niet in staat zijn om te leren van hun fouten door ze toe te kunnen geven. 

Ik vermoed dat het iets te maken heeft met een prehistorisch stukje code dat we 'ego' noemen. Dat schijnt nog te stammen uit de tijd dat we nog apen waren en heeft iets te maken met het verkrijgen van paringsrecht dus dan weet je het al. Een aap die destijds een beetje onzeker over kwam was voor veel vrouwtjesapen waarschijnlijk op het eerste gezicht een stuk minder aantrekkelijk om mee voort te planten dan zo'n zelfverzekerde apenkop die luidruchtig op z'n borst stond te trommelen. Misschien dat onzekere mannen zoals ik daarom zo'n irritant gevoel in onze buik krijgen als we door de acties van een andere aap het idee krijgen dat onze kans op paringsrecht ons wordt ontnomen. Dat vervelende gevoel zou ons dan waarschijnlijk moeten motiveren om de aap die dat gevoel veroorzaakt dood te maken of iets dergelijks.

Het mag dan een oeroud stukje code zijn maar het apenbrein ligt wel een stuk dichter bij het centrum van ons brein dan het menselijke laagje dat pas veel later is ontstaan dus dat apenbrein heeft verschrikkelijk veel potentiële invloed op onze emoties en daaropvolgende gedachten. Ik persoonlijk zie het ego dan ook als een gigantische kwetsbaarheid die waarschijnlijk vooral door geheime diensten wordt uitgebuit om mensen als poppetjes aan touwtjes te kunnen besturen. 

Zou het niet heerlijk zijn om dat ego gewoon lekker uit te kunnen schakelen? Ik heb er wel eens aan gedacht om dat via zelfhypnose te proberen. Daarmee schijn je helemaal zelf je eigen hersenen te kunnen overprogrammeren maar daar heb je wel dicipline voor nodig en dat is nou net één van m'n zwakke punten.

De rest van m'n brief volgt wat later, groetjes!